Klasa III f na wystawie w Bibliotece Pedagogicznej w Siedlcach

Na wystawie ukazane są wojenne losy polskich dzieci wysiedlonych z Zamojszczyzny do obozów przejściowych w Zamościu i Zwierzyńcu, a stamtąd do: Generalnego Gubernatorstwa (w sześciu „transportach śmierci”), do KL Auschwitz II-Birkenau i KL Lublin (Majdanek), do powiatu puławskiego oraz do III Rzeszy. Wystawa ukazuje gehennę wysiedleń i indywidualnych jednostkowych przeżyć z wojennego dzieciństwa. Niemcy wywozili dzieci zimą na przełomie 1942 i 1943 r., w czasie silnych mrozów w bydlęcych, towarowych wagonach z obozu przejściowego w Zamościu – w nieznane. Były to dzieci „bezwartościowe rasowo”, zrabowane rodzicom podczas selekcji rasowej w obozie. To właśnie na te dzieci czekano w całym okupowanym kraju, dyżurowano na stacjach kolejowych z nadzieją na ich ratowanie. Stacją docelową jednego z sześciu „transportów śmierci” były Siedlce. Dzięki natychmiastowej pomocy i determinacji mieszkańców Siedlec udało się uratować większość dzieci z transportu (było ich około 550, w wieku do 14 roku życia). Starsze dzieci i młodzież wywożono na zagładę do obozów koncentracyjnych lub na przymusowe roboty do Rzeszy. Autorką wystawy jest dr Beata Kozaczyńska, historyk z UPH w Siedlcach, która przybliżyła uczniom jedną z najbardziej dramatycznych kart wojennej historii Polaków.
Uczniowie obejrzeli wystawę z inicjatywy polonistki p. Ewy Wysockiej.